Mensen met Addison-Biermer kunnen last hebben van geheugen problemen. Natuurlijk is dat niet altijd leuk, meestal is dat helemaal niet leuk en soms zelfs lastig. Maar om sommige situaties moet je gewoon lachen. Hieronder staan een aantal van die situaties van mensen met Addison- Biermer die ik graag met je wil delen.

Ga ik met de auto een brief posten bij mensen in de bus. Loop ik weer terug, ga ik op de passagiersstoel zitten en wachten op……ja , op wie? Snel omgelopen en weggereden. Volgens mij keek er niemand.

 

Ik heb een paar  keer op school gestaan terwijl mijn kinderen vrij waren. Terwijl ik de nieuwsbrief had gelezen en het opschreef. Nu de oudste kan lezen en schrijven onthoud ze het voor mij.

Een medicijndoosje écht nodig hebben omdat ik mij anders niet kan herinneren of ik ze al ingenomen heb…hoe hard ik ook nadenk, ik weet het dan écht niet meer.

Tijdens het gesprek het woord “tafel” willen zeggen en er niet op kunnen komen. Dan maar met een omweg het woord uit gaan leggen. Je kan er haast een spel van maken.

Vandaag heb ik nog een lege pan in de oven gezet. Wilde stoofvlees maken maar vergeten het vlees (wat ik de dag ervoor al had aangebraden en in een bakje in de koelkast had gedaan) in de pan te doen. Ging een uur later kijken of het goed ging en vond dus de lege pan in de warme oven.

Voor ik 2x per week ging spuiten, zeiden mijn kinderen vaak: “mam je moet weer spuiten want je praat wartaal”.

ik heb een keer gehad dat we een film zaten te kijken. Op een gegeven moment kwam de reclame. Ik zeg: “Zal ik de hond even doen”?  zegt vriendlief: “dat heb ik in de vorige reclame gedaan! Ik zweer je, dat ik hem niet gemist had naast me. Ik kon het ook niet terug halen…

 

Drie keer hetzelfde vragen aan mijn zoon. Wanneer ga je nu naar Hongarije?  Heb ik het een kwartier eerder ook al gevraagd..

Ik ben zelfs eens in de verkeerde auto achter het stuur gaan zitten! Pas toen de sleutel niet paste had ik door dat het niet goed was.

Ik deed de kofferbak open van mijn auto en zou boodschappen doen met de hondenmand i.p.v. het boodschappen krat. Had ik de hondenmand gepakt! Ik zal de hondenmand in de kar zetten en wist toen niet hoe snel ik bij de auto moest komen om het om te wisselen.

Tijdens het maken van groentensoep dacht ik, waarom ruikt het hier zo naar kaneel? Had ik dus kaneel in mijn soep staan mikken.

Ik stond er altijd om bekend, dat ik gesprekken letterlijk na kon vertellen.  Als iemand met iemand in de clinch lag, werd er altijd gezegd, vraag maar aan Bianca, die was erbij en die weet precies nog hoe het gegaan is. Tegenwoordig kan ik me niet eens meer herinneren dat er überhaupt een gesprek heeft plaatsgevonden.

Verleden week een ander dekbed in het overtrek willen stoppen, omdat het dekbed gewassen moest worden. Het schone klaar gelegd om te verwisselen en er dan achter komen dat je het beddengoed dat gewassen moet worden er  gewoon weer in hebt gestopt. Dan ook nog raar gaan staan kijken hoe dat kan…

Ik moest de afvalzak in de ondergrondse afvalcontainer stoppen. Dus eerst de afvalzak naar buiten gezet, kind in de buggy gedaan en de deur op slot gedaan. Bij aankomst van de ondergrondse afvalcontainer miste ik iets….mijn kind…

Ik heb regelmatig dat als ik bezig ben met een verhaal te vertellen en iemand onderbreekt me, ik vervolgens niet meer weet wat ik wou zeggen.

De oven uitzetten als je een taart in de oven zet en als het klokje gaat heel verbaasd zijn dat de taart niet gaar is.

Ik heb eens gehad dat ik aan de kassa stond in een winkel en ik begon te praten alsof ik met die persoon achter de kassa aan de telefoon was (ik wou alleen even iets vragen).  “Goedemiddag met Shirley…ik bel om te vragen …..” *oeps* Ik schaamde me de ogen uit het hoofd.

 Zoals je ziet is het leven met iemand met Addison-Biermer nooit saai. Het is vaak gezellig en ook valt er vaak veel te lachen.

Toch wil ik er een kritische noot aan toevoegen. Het is heel belangrijk dat de diagnose op tijd gesteld wordt en dat de injecties dan frequent gegeven worden. Zo kunnen de klachten weer minder worden en zelfs verdwijnen, dus ook het geheugenverlies.

En wees gerust. Wij blijven vrolijk, gezellig en grappig, ook zonder geheugenverlies, graag zonder geheugenverlies!

Heel graag bedank ik iedereen die mij weer geholpen heeft om dit blog samen te stellen. Zonder jullie was me dit niet gelukt.