Ken je dat gevoel van, ik ben er weer, ik voel me weer goed na een hele tijd van herstel? Ik heb weer meer energie?  Ik durf het haast niet te zeggen maar ik voel me goed! Ik moet oppassen dat ik niet echt doorsla en zeg dat ik me geweldig voel, want stel je voor dat ik me straks weer minder ga voelen. Dan heb ik weer teveel gezegd. En lees je volgende keer dat ik hele dagen op de bank lig met een pot thee, fleece-kleed en mijn terreur kat lekker knorrend op schoot.  Maar echt, ik voel me steeds weer wat beter. En dat mag ook wel, toch?

Voor mij betekent me goed voelen meer energie hebben, meer kunnen doen. Wat is het heerlijk om niet ’s middags op de bank te moeten liggen omdat ik zo moe ben. En omdat ik geen energie meer heb om nog iets te kunnen doen. Maar mijn eigen ding te kunnen doen. Ik heb de laatste tijd veel op de bank doorgebracht, met mijn vertrouwde bloemetjes-fleece kleed.  Zo lekker warm. Want ik had het toch zo koud! Maar kom op, ik ben 44 en wil toch niet de hele middag op de bank doorbrengen. Ik hoor en lees wel eens, kom op, doorzetten. Dat is zo makkelijk gezegd. Vooral voor mensen die niet hetzelfde meemaken. Want dan kun je niet doorzetten. Doe je dat wel dan wordt je nog zieker. Heeft je lichaam nog meer tijd nodig om te herstellen. In mijn geval betekent doorzetten aftakelen en niet meer kunnen lopen. Erg weinig keus heb ik dus, behalve met een kop thee onder mijn fleece-kleed.

Een paar jaar geleden, toen vrienden bij ons op visite waren kregen we het over mijn ziekte. Ik vergeet nooit meer wat Anneke toen zei: “Marion, toen ik zag dat het je niet eens lukt om een bosje bloemen in het water te zetten, drong het pas tot me door hoe erg het met je is”.  Het klopte, ik had niet eens de energie om een bosje bloemen in een vaas te zetten. Soms niet eens om een paar meter te lopen. Maar dat dringt pas bij mensen door als ze het zelf zien.

Ik heb een jaar voor een callcenter gewerkt. Voor de Postcode Loterij, de Vrienden Loterij en Bank Giro Loterij. En voor Stichting AAP en de Dierenbescherming. Dat kon ik vanuit huis doen. Als ik dan wat minder energie had, kon ik gewoon aan het werk, ik hoefde ik alleen maar naar boven te lopen. En hetzelfde als ik een terugval had. Je had leuke en minder leuke gesprekken. Anneke, hetzelfde vrouwtje als van de bos bloemen, zei tegen me: nu ik jouw verhaal ken, zal ik nooit meer een gesprek afkappen als iemand van een callcenter belt. Ik zal ze altijd netjes te woord staan, want wie weet met welke reden ze voor een callcenter werken? Mijn contract werd niet verlengd, ik verkocht niet genoeg. Nee, ik kon ze niet verkopen aan mensen die in de bijstand zaten. Ik herinner me nog een oude man die me zijn levensverhaal vertelde. Dat was voor de Dierenbescherming. Hij moest zijn verhaal kwijt. Hij vertelde zo boeiend. Over zijn vrouw, zijn hond. Ik geloof dat we wel 45 minuten met elkaar gepraat hebben. Ik kon hem niet zeggen dat ik donateurs moest werven. Ik vond dit even veel belangrijker. Logisch dat het na een jaar voor mij ophield.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik hoop dat mijn herstel nu gaat doorzetten en dat ik over een tijdje kan zeggen dat ik me geweldig voel. Ik voel me soms wel geweldig, maar ga dat nog niet echt hardop zeggen, nog niet. Dat komt later…